Stari grad Počitelj prema pretpostavkama gradi bosanski kralj Stjepan Tvrtko I još krajem 14. st. Grad je morfološki prilagođen terenu na stjenovitoj litici iznad obale rijeke Neretve. U pisanim izvorima, prvi puta se spominje 1444. Godine, u poveljama kralja Alfonsa V i Fridriha III. U periodu od 1463. do 1471. godine u Počitelju je smještena ugarska postava. 1471. godine, nakon kraće opsade, grad postaje dio Otomanske imperije, u čijem će sastavu ostati sve do 1878. godine. U periodu 1782. - 1879. godine bio je sjedište kadiluka, a u periodu 1713.-1835. godine sjedište Počiteljske kapetanije. Nakon uspostavljanja vlasti Austro- Ugarske u BiH 1878. godine, Počitelj gubi svoj strateški značaj i naglo propada.
Kronološki arhitektura pripada periodu od kasnog srednjeg vijeka do Otomanske vladavine. Među objektima urbano-ruralne cjeline prepoznajemo kulu sa bedemom i tabijama, han, hamam, sahat-kulu, srednjovjekovnu utvrdu, Šišman Ibrahim-pašinu džamiju i medresu, Gavrankapenovića i Kapetanovića kuće i dr. stambene objekte koji pripadaju različitim periodima do kraja 19. St. Na osnovi prostornog koncepta najstarijih dijelova utvrde može se pretpostaviti i postojanje malog naselja u podnožju utvrde koje se formiralo prije ili paralelno sa utvrđivanjem grada.
